Spannende tijden

Bijna 2 jaar zijn verstreken en we zijn er klaar voor.
De laatste pogingen zijn we mee gestart.
Eerst in het zaak om ongesteld te worden.
Dus zaterdag 4 juli heb ik de laatste pil ingenomen in de veronderstelling dat ik snel zou gaan menstrueren.
Helaas werd ik hier in een beetje teleurgesteld want nu meer als een week later is er wat afscheiding geweest waarvan we dachten "ja het zet door" maar was verdwenen voor de zon ging schijnen.

Waar ik niet op voorbereid was, was de pijn die zich direct aankondigde.
De pijn in mijn schouder die er 1,5 jaar niet is geweest kwam direct op visite en overviel me.
Kan er nog altijd niet mee omgaan, maar ik denk maar zo "het is voor een goed doel".

Wachten dus op een menstruatie en dan?
Dan breekt er een spannende tijd aan, gaan we het hoofdstuk afsluiten, maar op welke manier.
De hormonen gieren door mijn lijf, ik denk aan de senarios als het positief uitpakt maar de negatieve krijgen toch wel weer de overhand, erg frustrerend.
Beide is goed, nogmaals we zijn op een punt beland dat we willen weten waar we aan toe zijn, maar als vrouw zijnde speelt het zich toch allemaal af in je hoofd en spelen de hormonen een spelletje met je en dan komt toch weer die hoop de hoek om kijken en lukt het jezelf bijna niet meer om je in te dekken.

Gelukkig heb ik redelijk wat afleiding, niet allemaal positief en gezellig maar het is afleiding.
Mijn schoonmoeder is nog altijd afhankelijk van ons en zal de rest van haar leven zo blijven.
Zo zijn we nog altijd in gevecht met haar huishoudelijke indicatie en zijn we druk bezig met haar financien, maar het aller belangrijkste haar gezond.

De revalidatie is afgerond, morgen hebben we een gesprek maar de dokter klonk al niet direct positief aan de telefoon, en ook zien we zelf wel dat de revalidatie veels te laat is gestart waardoor herstel erg moeilijk was.
Maar het zorgwekkendste op dit moment is toch wel haar snelle gewichtsverlies.
Ze weegt nog maar 58 kilo, waar ze in mei nog 61.8 woog, in januari 71.0 en in november zelfs 76.
Bijna 20 kilo gewichtsverlies in 8 maanden tijd.
Haar bloed in gecontroleerd, niks gevonden, vandaag een thorax gemaakt (morgen pas de uitslag) en haar afspraak bij de vasculaire vervroegd naar aanstaande vrijdag.
We hebben de eetporties groter gemaakt en meer gezonde tussendoortjes gehaald.
Uiteraard hopen we dat het aan het eten ligt en dat ze gewoon te weinig eet, maar dat kunnen we pas concluderen als er medisch van alles en nog wat is uitgesloten.

Voor de rest gaan we proberen ontspanning te zoeken.
Manlief heeft 2 weken vakantie en daar gaan we van genieten tussen de zaken door.
Woensdag mogen we gezellig bij vrienden langskomen in hun vakantiehuisje en blijven we een nachtje slapen, het weekend zijn mijn ouders 30 jaar getrouwd en gaan we met zijn allen barbequen en die week daarop gaan we waarschijnlijk nog een dagje naar de dierentuin, een avondje naar de biosscoop en zijn we aan het kijken of we nog een hotelovernachting kunnen vinden voor ons zelf.
Gewoon leuke dingen om ons gedachte van alles te verzetten.

Ik hou jullie op de hoogte hoe het zal gaan verlopen.