donderdag 10 januari 2013

5 jaar 11-01-2008/11-01-2013

11-01-2008 is de datum waarop onze droom onze wens werd en onze wens onze droom.

We wilden heel graag samen een gezinnetje gaan starten samen en gooiden die datum de pil met een grote glimlach in de vuilnisbak.
Weg ermee!

We zouden wel zien waar het schip strande en hadden geduld.

Helaas werd onze droom en wens een grote nachtmerrie.
Mijn man bleek verminderd vruchtbaar ze zijn en dus waren we samen verminder vruchtbaar en vielen we in de groep ongewenst kinderloos.

Het hele medische traject was 1 grote abracadabra voor ons.
De dag vandaag zou ik zo gynaecoloog kunnen worden bij wijze van spreken.

We zijn 5 jaar verder waarin voor me gevoel hebben ze liters bloed van meafgenomen, een kijkoperatie heeft plaats gevonden, 5 iui behandelingen hebben plaats gevonden waarvan er 1 gecanceld werd, er twee iui behandelingen in het begin gestaakt werd omdat ze me eisprong hebben gemist, ik me door de verpleegsters in me bil heb laten prikken vol hormoon rotzooi en ik mezelf heb leren prikken, ik zelf 3 naaldencontainers vol in me lijf gestoken heb, meer dan 300 mutsenbolen heb ingebracht, allerlei verschillende pillen heb geslikt, 3 puncties heb ondergaan, totaal 30 follikels heb laten rijpen, 13 bevruchtingen hebben plaatsgevonden, 3 x zwanger heb mogen zijn maar ook 3x een miskraam heb moeten mee maken.
Niet te vergeten de liters tranen die over onze wangen gerold hebben en de vele teleurstellingen die we hebben moeten verwerken en nog steeds verwerken.
We hebben nog 2 cryo's op dit moment en ergens in dit jaar of volgend jaar zullen die 1 voor 1 geplaatst gaan worden.

Tot de dag van vandaag heeft deze hele opsom lijst niet mogen baten en vallen wij nog altijd onder het kopje ongewenste kinderloosheid.
5 lange jaren van hoop zijn gekeerd tot negativiteit waarin we geen hoop meer hebben en steeds meer bezig zijn met afsluiten.
Het verwerken van onze droom en onze wens.
Een leven die we hoogstwaarschijnlijk met zijn tweeen verder zullen voortzetten.

In mijn leven had ik een vlinder zo lief en klein.
Die vlinder was mooi zo kwetsbaar en van mijn.
Toen kwam de dag dat het voor jou was gedaan.
Je bent weg gefladdert, weg uit mijn bestaan.
Ze hebben mij toen van mijn vlinder beroofd.
Je fladdert nog elke dag door mijn hoofd.
Je fladdert nog steeds door mijn dagelijkse bestaan.
Of ik nu hier ben of zelfs ergens op de maan.
Altijd zal ik aan je denken en je liefde missen.
Nooit zal ik dat gefladder in mij gaan wissen.
Dat gefladder zit voor eeuwig vast in mijn hart.
Ook al maakte jij elders een nieuwe start.
Van dat gefladder in mijn hoofd heb ik geen hinder.
Nee lieve wens, jij blijft voor altijd mijn vlinder.
(Auteur Rina)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten