donderdag 27 december 2012

1 grote domper

Kerst! We keken er al niet naar uit, maar we zouden er het beste van maken.

Kerstavond zouden mijn man en ik heerlijk op de bank ploffen met een kom soep en brood en het jaarlijks terugkerende All you need is love kijken.
1e kerstdag zouden we lekker tafelen met zijn tweeen en de kerstfilms bekijken en 2e kerstdag zouden we mijn verjaardag vieren bij mijn schoonpaps, schoonmams en schoonzus. Dus niks wilds.

Mijn schoonouders verdiende ook een mooie dag nadat mijn lieve schoonpaps 2x in het ziekenhuis had gelegen na een geperforeerde darm en ontstekingen etc.

Onze kerst viel compleet in het water.
De middag voor kerstavond belde schoonpaps op dat die sinds die ochtend steeds minder ging zien met zijn rechter oog. Hij was naar de huisarts geweest en hij moest direct naar het oogziekenhuis.
Owjee, was het eerste wat er door ons heen ging.
Schoonmams reed hierheen en daar nam manlief het stuur over. Ik bleef thuis omdat ik toch niks kon doen.
rond 19 uur belde manlief dat hij een bloeding in het oog heeft en dat daardoor zijn netvlies op loslaten stond en ze zouden hem om 19:30 gaan laseren en daarna zou die gewoon naar huis gaan.
Ik ging aan de slag in de keuken omdat ze hier een kom soep mee zouden eten.
om 20:00 belde manlief opnieuw. Hij werd opgenomen, het laseren lukte niet dus gingen ze zijn ogen afplakken en de volgende dag zouden ze het opnieuw proberen.
Wel (ik hou het netjes) alle blubbers nog aan toe! Dit ga je niet menen! Niet nu met kerst. Dit verdienen ze niet.

We konden er weinig aan veranderen, dus werd het een trieste avond en hoopte we van harte dat het goed ging komen.
De volgende dag was ik in de keuken bezig. We hadden besloten om maar gewoon een prak te eten omdat het waarschijnlijk op tafelen nie aan zou komen en toen ging de telefoon. Het was schoonmams en die vertelde dat die naar huis mocht.
Wat fijn, maar wel moest die 2e kerstdag terug komen. En dat gaf me de bibbers en klonk mij niet als muziek in de oren.

We haalde schoonpaps op uit het ziekenhuis, we brachten hem thuis dronken nog een kop koffie en besloten ieder voor zich te gaan genieten van 1e kerstdag.
thuis toch maar gaan tafelen met een stukje vlees, aardappeltjes, stokbrood en verschillende salades.
De spanning van de laatste 24 uur had er flink ingehakt en dus gingen wij bijtijds naar bed.

volgende dag 2e kerstdag en dus mijn verjaardag hadden we allebei geen feestelijk gevoel.
Toch ging ik de keuken in om me verjaardagsgebak te maken en daarna hees ik me in me kleding en iets na 12 uur ginen we richting schoonouders.
We dronken iets en daarna gingen schoonma, schoonpa en manlief terug naar het oogziekenhuis. Ik bleef bij hun thuis omdat het schoonzusje thuis zou komen na een paar dagen bij haar vader te hebben doorgebracht. Ik zou ook wachten op de app van manlief dat ze weer onderweg zouden zijn en dat ik dan de gourmet groente zou gaan snijden.

Helaas had ik al zo'n voorgevoel. De telefoon ging en er zaten meer bloedingen in het oog en ze gingen hem opnemen om vervolgens de volgende dag te opereren. Alles cancelde ween we waren officieel klaar met de feestdagen. Manlief en schoonmams kwam thuis en kort daarna besloten wij naar huis te gaan.
Feeststemming hadden we niet meer en ik voelde me al helemaal niet meer jarig. Schoonpaps lag in zijn uppie daar in he ziekenhuis, schoonmams met schoonzus thuis en wij thuis. We hebben ons in onze pyjama gehezen hebben een besteld en om 22 uur hebben we ons bed opgezocht.

Vandaag heb ik eigenlijk een eentje met oud collega's die ik enorm mis, maar ik kan niet zeker zijn of datndoor gaat. Schoonpaps wordt vandaag geopereerd en wil eerst afwachten hoe dat afloopt. Ik hoop goed zodat ik van 1 dag nog iets kan maken en zo ook nog een beetje me verjaardag kan en mag vieren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten