Wat een bewogen week heb ik achter de rug.
Het weekend was 1 en al spugen en ik was net een wandelend vaatdoekje.
Ik besloot het ziekenhuis te bellen en de terugplaatsing te staken en te stoppen met de hormonen.
Dit was geen probleem en vanaf maandag nam ik ze dan ook niet meer in.
Ondertussen liep me schouderpijn ook flink op en was de pijn niet meer te controleren en hielpen paracetamol niet meer.
Ik besloot de huisarts te bellen en die wilde dat ik langs kwam.
Ik was ondertussen ziek geworden en had koorts en was/ben goed verkouden en wilde dus niet naar buiten.
De huisarts begreep dit en ik moest maar zelf beslissen waarneer ik langs kwam.
Vandaag vrijdag werden we vroeg wakker en ik had besloten dat we nu heen gingen.
Hij had inloop spreekuur dus erg handig.
Ik omschreef de pijn en hij vermoed een zenuw ontsteking.
Ik weet niet wat ik ervan moet denken aangezien de pijn er al 4,5 jaar zit en start bij een nieuwe cyclus en verdwijnt bij een eisprong.
Maar goed er is een diagnose voor t eerst sinds vele huisartsen en ziekenhuis bezoeken.
We hebben fysio gehad, mensendieck, foto schouder, bottendokter en zenuwendokter dus ben wel blij met een vermoeden.
Heb nu medicijnen gehad om de pijn te onderdrukken en over 2 weken wil die me zien of spreken en dan kan het mogelijk opgehoogd worden of wat dan ook.
Wel moeten we onze kinderwens nu even laten rusten.
Met deze medicatie mogen we nu niet zwanger raken, maar dit vind ik geen probleem.
De pijn wil ik graag weg hebben.
De bijwerkingen van de medicatie merk ik nu al na het innemen van 1 pil.
Het heeft een gele sticker en ik lijk wel high dus ga lekker rustig liggen en laat t over me heen komen zolang het resultaat maar positief is.
Dus voorlopig geen blogjes over me kinderwens maar over me klachten en kwaaltjes en hoe we die op gaan lossen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten