het zit eraan te komen. de volgende menstruatie.
ik was er nauwlijks tot niet mee bezig totdat ik vanmorgen belde met me twitter dinnetje en we wat aan het rekenen waren geslagen.
de laatste keer was ik welgeteld 7 dagen overtijd.
deze maand verwacht ik nie anders maar tel toch altijd netjes mijn 28 dagen.
en ja wat gaan we doen.
eerder van de week heeft manlief al kenbaar gegeven weer verder te willen en ik snap dat volkomen.
gisteravond in bed kon ik dan eindelijk mijn angst uitspreken.
we hebben nog 2 dag 1 cryo's en 1 blastocyste en die heb ik min of meer al opgegeven.
blastocyste zijn fantastische embryoos als ze vers worden terug geplaatst, maar een ontdooiing overleven ze niet tot nauwlijks bijna nooit.
tijdens onze evaluatiegesprek hebben we al besloten dat we er 2 laten terug plaatsen, de dag 1 cryo's uiteraard en dat gebeurd in een kunstmatige cyclus.
ik zie dit dus in als onze laatste terugplaatsing en ik ben heel erg bang voor de mislukking.
bang dat we me lege handen komen te staan en dat we he dan moeten gaan afsluiten.
ik weet niet of ik hier klaar voor ben, maar toch gaan we de stap nemen.
aanstaande cyclus begin ik met de estradiol te slikken en dag 8 ongeveer zal een eerste echo plaatsvinden.
ik sta volledig achter onze keuze, maar wel met een hoop angst.
nu eerst maarmwachen tot de menstruatie start en dan hopen dat het schip strand op een mooi zonnig eiland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten