De Zorgzame vrouwendag

Een dag waar ik echt naar uitkeek.

Een lotgenoot melde dat er een vervangende dag was voor Moederdag speciaal voor ongewenst kinderloze moeders, moeders die hun kinderen om wat voor reden dan ook moeten missen en voor vrouwen die geen moeder meer mogen hebben.
Een super mooi initiatief en nooit geweten dat zo'n dag bestond. "Zorgzame vrouwendag"
Ik las het doel erachter op de website van Freya en al snel voelde ik de behoefte om deze dag nog meer bekendheid te geven.
Ik kopieerde de tekst en maakte er een blog van, ik poste het op me twitter, facebook en hyves en zo had ik al snel veel mensen bereikt om er vanaf te laten weten.
Ik stuurde een e-mail naar "koffietijd" en hoopte dat ze er aandacht aan zouden gaan schenken, het zij dit jaar en anders volgend jaar.


 Halverwege deze week vielen de eerste poststukken op de mat en nam mijn zin om naar zondag uit te kijken alleen maar toe.
Ik rammelde de enveloppen ;) en werd steeds nieuwsgieriger. Nieuwsgierig naar de woorden die geschreven zijn, want woorden doen mij veel.
Ik vind er troost in en kracht.

Zaterdag kwam er meer post bij en was het aftellen geblazen. Uiteraard ging ik weer rammelen en al snel lag ik ze weg omdat ik mezelf compleet gek aan het maken was.

Nog even geduld opbrengen en een paar uurtjes slapen en dan is daar de dag.

Die avond op twitter zat ik met mede lotgenoten te kletsen en hadden we het over de nieuwsgierigheid. Maar we hebben ons kunnen bedwingen.

De volgende morgen wist ik niet hoe snel ik uit me bedje moest komen.
Meestal lig ik nog wat na te dommelen, maar nu wilde ik naar beneden de post open maken.
Eenmaal beneden maakte ik de eerste envelop open.
Een super mooie kaart met een pakkende tekst van Icsivrouw Zo lief en mooie verwoord ik had een glimlach van oor tot oor, maar ook wat tranen om weg te pinken.
Ik had niet geweten dat dit zoveel met me zou doen.

De volgende brief die ik open maakte was van eenbabygraag een super mooie kaart en een pakkend gedicht waarbij ik wederom de tranen weg pinkten.
Daarnaast had ze er leuke attenties bij gevoegd zoals een boekenlegger met een geluksbedeltje, een geluksarmbandje, een wenslintje en zonnenbloemen voor mijn nieuwe tuin.
Hoe lief is dat, zoveel geluk dan zou je toch denken dat het straks niet meer fout kan gaan.
Heb het wenslintje netjes met de 3 gevraagde knoopjes vast gebonden en 3 wensen erbij gemaakt en het geluksarmbandje heb ik daar direct bij toegevoegd en zal ze beide niet meer af doen.

Daaropvolgend maakte ik de envelop open van brenda wederom een super lieve brief met 3 zeer mooie attenties. Hoeveel liefde kan je voelen op zoveel moment. Een maansteen voor in het water (ligt natuurlijk al klaar ;)) een stenen hart omdat ze mij/ons meedraagt in haar hart en een klavertje vier voor het geluk.

Zo mooi en zo passend daar kunnen bijna geen dankjewel woorden aan op.

Hierna opende ik de envelop en vond ik het kaartje van mijnkracht  en het eerste wat ik deed is hart lachen. Toevallig had ze precies hetzelfde gedicht gestuurd naar de vrouwen als dat ik had verzonden naar de vrouwen. En ze dacht precies hetzelfde over dat gedicht als mij. T was een gedicht die bij deze dag hoorde en bij deze vrouwen horen. Daarnaast ontving ik van haar een super mooi klavertje vier met een kapoentje erop.

Gedicht:

Er woont een vrouw in je.

Ze staat stevig op haar beide benen.

Haar voeten wijzen naar voren.

Haar armen gestrekt, haar rug niet gebogen.

Ze kan alleen leven als jij haar ruimte geeft,

haar van adem voorziet,

haar voldoende lucht en koestering geeft.

Voel hoe stevig ze staat.

Als je goed luistert,

kun je haar altijd om raad vragen,

want deze vrouw die in je woont,

ben jezelf...

De laatste envelop die ik open mocht maken was van onvervuldewens een mooie vlaggenlijn om van het leven een feest te maken. Hoe geniaal en wat een mooi gebaar. We cijferen ons zelf vaak weg "althans ik doe dat wel" en met deze vlaggenlijn zie ik des te meer in dat ik aan mezelf moet denken en me eigen feestje dus moet bouwen, want een ander doet het niet voor me. Dankzij haar ga ik dit nu doen en genieten van elke seconde, elke minuut, elke dag.

Echt meiden jullie zijn één voor één schatten. Jullie hebben mij een onwijs mooie dag bezorgd en ik geniet nog altijd volle teugen.

De brieven lees ik één voor één telkens na en de attenties die koester ik diep.

Zorgzame vrouwendag een dag die nog meer bekendheid verdiend. Ik heb nu zelf mogen ervaren hoe dit voelt en het neemt zeker de scherpe kantjes van Moederdag af. Overal op je social media's lees je van kennisen/collega's/ familie en vrienden hun mooie verhalen hoe verwend ze zijn met cadeautjes en ontbijtjes en eindelijk kan ik dan daar ook een foto posten met wat ik allemaal heb gehad.
Uiteraard heb ik een foto gepost en nog meer bekendheid gevraag om deze te dag te eren en meer in het leven te roepen.