8 embryoos verder voel ik me leeg en verlaten.
jullie waren zo gewenst en zo welkom, dat is niet in woorden uit te drukken.
voor mij hebben jullie alle 8 geleefd en voor mijn gevoel hebben jullie 2 weken warm bij me mogen zitten.
jullie besloten helaas om mammies warme buik te verlaten.
iedere keer vanaf het begin vormde wij in ons hoofd de toekomst.
we zouden jullie vertroetelen en alle liefde geven die wij in ons hebben.
heerlijk wandelen in de natuur en saampies naar de kinderboerderij en heerlijk picknicken in de duinen.
misschien waren wij niet realistisch genoeg, maar voor ons was een levende delende embryo een kind in ontwikkeling.
en wat andere daar van denken en vinden boeit mij eigenlijk vrij weinig. jullie waren onze kindjes en die bijzondere momenten pakt niemand ons af.
hoe zwaar de behandelingen ook waren en zijn, het is voor mij iets magisch.
wetende dat er met wat hulp moeder natuur werd geholpen en vervolgens iets levends werd geplaatst vind ik iets magisch.
waarom jullie ons verlaatte zullen we nooit een antwoord op krijgen, maar dit is hoe jullie het wilde en dat respecteer ik hoeveel pijn mij dat ook doet.
wetende dat jullie alle 8 bij elkaar zijn doet me goed.
ik heb jullie papa en jullie hebben mekaar.
ik hoop dat er ooit in de toekomst een broertje of zusje warm bij me wilt blijven om ons leven te verrijken en onze wens in vervulling te laten komen.
de tijd zal het leren en we zullen beleven wat de toekomst ons brengt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten