vrijdag 4 mei 2012

13 dagen na punctie

Gisteren ben ik de dag goed door gekomen.
's ochtends was manlief nog thuis en 's middags kwam me oud collegaatje marit gezellig een bakkie doen.
Rond 15 uur ging ze weg en heb ik wat gecomputerd en tv gekeken en ben ik nog 2 uurtjes in slaap gedonderd.
's avonds in bed was t een heel ander verhaal.
Ik stortte geheel in van de spanning, heb alleen maar liggen huilen en was al het vertrouwen kwijt.
De spanning was me duidelijk teveel geworden.
Manlief was daar om me te troosten en lieve woordjes in te fluisteren.

Nu zijn we een dag verder en ben ik nog altijd uit mijn doen.
Het lukt me nu helemaal niet meer om er niet aan te denken.
En helaas heeft manlief vandaag een dubbele dienst dus die is vanmorgen vertrokken om 05.30 en die zie ik pas weer rond 22.00 vanavond.
Dus probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten