Het telefoontje

Na een zeer beroerde nacht waarin 20.000x ik een telefoongesprek heb gevoerd kwam ik om 09.30 me bedje maar uit rollen.
De eerste 2 uur ging het nog wel maar daarna werd het zenuwslopend.

Eindelijk ging de telefoon om 13.39 en manlief nam op.
Enigste wat ik hoorde was Ok, en ja is goed en tot ziens.
Pfff wat er toen wel niet allemaal door mijn hoofd ging, dacht dat ik gek werd.

En en en en en? vroeg ik aan manlief.
Nou zegt die er waren er 15 gevonden.
Ja ja dat wist ik al, antwoorden ik enigszins verveeld.
Nou zegt die, 10 daarvan waren bruikbaar om bevrucht te worden.
Er verscheen een grote glimlach op m'n gezicht en dacht dat ik even de wereld aan kon.
Al snel verging deze glimlach me.
4 zijn er daadwerkelijk bevrucht geraakt en 1 is er nu ingevroren en de overige 3 worden maandag nader bekeken.

Ik voel stil en voelde het vocht prikkelen achter me oogbollen.
Deze scenario had ik al eens mee gemaakt en nog niet eens zo lang geleden.
13 December 2011 kregen we precies zo'n zelfde telefoontje, ook 10 bruikbare eicellen en ook maar 4 bevrucht.
Me wereldje storten even in en de angst nam de overhand.
Dit is onze laatste kans en wellicht was ik te egoïstisch, maar ik had op veel meer gerekend. Mooi wat extra kansen erbij, maar helaas deze harde wereld was wederom erg hart.

Nadat ik snel de tweetmensjes op de hoogte had gebracht en me telefoon had weg gelegd kwamen de tranen.
Tranen van boosheid, onzekerheid, angst en teleurstelling.
Waarom overkomt ons dit, waarom is de wereld zo wreet.
Nee P je mag zo niet denken je moet hoop houden. 't Zijn 4 toppers en ze slaan zich er wel doorheen net zoals jijzelf.
Op dat moment speelt er een engel/duivel scenario op mijn schouders af. Een welles nietus spelletje.

Maandag tussen 08.30 en 09.30 bellen ze terug en wordt er een terugplaatsing afgesproken.
Weer 2 dagen in spanning, weer allemaal vragen.
Gaan ze die 2 dagen daar wel overleven? is de 3e embryo sterk genoeg om ook ingevroren te kunnen worden?

't Zullen lange dagen gaan worden en ik hoop mezelf bij elkaar te kunnen houden.
De angst mag de overhand niet krijgen. Ik ben de baas en ik beveel tot orde en rust!!!!