Start IUI-1
IUI-1 Mislukt
*******************************************************************
Nadat we een onvergetelijke bruiloft hadden gehad begon 23 November ons ziekenhuis traject weer. Ik werd ongesteld.
Heb die ochtend gelijk het ziekenhuis gebeld en 2 December mocht ik langskomen voor de eerste meting.
Nadat het de vorige 2 maanden fout was gegaan kwa inplannen van de inseminatie en mijn eisprong stond er al gelijk bovenaan mijn status dat ik goed gezien moest worden.
Er was 1 follikel te zien van 0.8 mm rechts en links 1 van 0.6 mm.
4 December mocht ik terugkomen en toen waren ze iets gegroeid.
Links 11 mm en recht 0.7.
Ze stelde eigenlijk direct voor om zaterdag al te insemineren maar dat zag ik niet zo zitten, had er geen goed gevoel over en er werd geluisterd naar mijn lichaam en mocht 5 December langskomen voor een 3e follikelmeting.
We schrokken van het resultaat want mijn follikels waren dit keer niks gegroeid.
De gynacoloog zij ook dat het mogelijk is dat ik misschien deze maand helemaal geen eisprong zou hebben.
Ze redeneerde het als volgt. "als op dag 13 van je cyclus je follikel pas 11 mm dan zal er als we verder tellen een eisprong pas zijn op cyclus dag 20 en omdat de follikel dan verouderd is is de kans op een zwangerschap nihiel.
De moed zakte in mijn schoenen maar ik wilde toch ookniet opgeven, ik wist dat dit eitje goed zou zijn en dat de groei ineens inmens zou zijn dus we mochten een nieuwe afspraak maken.
De volgende morgen was de follikel gelukkig 2 mm gegroeid en stonden we nu op een score van 13 mm.
Wel werd er gezegt dat het nog altijd niet 100% zeker was of de inseminatie wel door zou gaan dat zouden ze bekijken per meting en moest dus ook direct weer een afspraak maken voor de volgende morgen.
Het was ondertussen 7 December en we waren beland bij meting nummer 5.
Het was wederom niet veel gegroeid hooguit een halve mm maar we hebben het afgerond naar 14 mm.
We mochten de volgende dag nog 1x langskomen en als die dan geen 15 a 16 mm zou zijn dan zouden we alles gaan staken.
Je kan je wel voorstellen hoe ik naar buiten liep en die dag heb beleefd.
Het was zover 8 December D-Day.
We schrokken ons een hoedje de follikel was in nog geen 24 uur 4 mm gegroeid en was 18 mm.
Eindelijk was het dan zover ik zou de IUI krijgen.
We moesten direct naar de apotheek om de pregnyl op te halen en terug komen om die te laten plaatsen.
En er werd een afspraak gemaakt voor de Inseminatie.
9 December zou het gaan plaatsvinden echt rete spannend.
Die dag leefde we toch op een soort roze wolk omdat we de hoop hadden opgegeven maar gelukkig was het 3 maal scheepsrecht.
Die ochtend moest mijn man zijn zaad om 12 uur inleveren en om 15 uur moesten we terug komen voor de inseminatie.
Het resultaat was fantastisch.
Het zaad was van goede kwaliteit, 32 mlj stuks en de bewegelijksheid was 36% dus wat wil een mens nog meer.
De inseminatie ging vlekkeloos.
Mocht nog even 10 minuten blijven liggen en daarna naar huis.
Deze wachtweken gingen redelijk goed had me er niet veel bij voorgesteld omdat we nu al zovaak teleur waren gesteld.
En mijn vermoedens klopte ook want 24 December werd in ongesteld en was het sprookje over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten