Helaas het sprookje mocht niet zo zijn.
Gisteren nog heel even hadden we een sprankje hoop, alleen wat bruin verlies meer niet.
Vannacht klopte de teleurstelling helaas aan de deur, de menstruatie had doorgezet en dus poging mislukt.
Fertiliteitskliniek direct gebeld om door te geven en die vonden het toch wel vroeg en dus ging ze overleggen met de arts.
Het is nipt, 10 dagen en dus mogelijk kregen we als antwoord terug.
Wat had ik anders verwacht, ze kunnen toch niks voor me doen dus geen enkel antwoord zou bevredigend klinken.
Word nu alleen nog terug gebeld door de arts ivm de pil of ik die nu direct weer moet gaan slikken of niet.
Wat er in maart exact besproken is omtrent dat weet ik gewoon even niet meer.
Me gevoel zegt slikken, want ik heb echt geen zin in die pijn, ben er net van af.
We wachten het dus nog even af.
Hoe dan ook.
We hebben nog 1 cryo dus nog 1 kans.
Hebben we hoop? Nee dat niet.
We doen het al 8 jaar samen met de wens maar zonder gezinsuitbreiding en in die 8 jaar hebben we super mooie dingen mee gemaakt en een mooi toekomst opgebouwd.
Hoe groot de wens ook is, met zijn tweeën zijn we ook gelukkig en kunnen we ook genieten, wat de afgelopen jaren lukte zal niet ineens verdwijnen na een definitief antwoord.
Nu even pas op de plaats herstellen en aansterken na alle pijn en dan starten met het eind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten