Ik kan nou niet zeggen dat dat helemaal positief is geweest, maar dat is niet anders.
Waar gaan we beginnen.
Nou die rottige schouder misschien.
Op het moment dat 2013 begon zat ik aan zware pijnstilling die bijna maandelijks verhoogd moest worden.
In de zomer hoorde me huisarts me aan en gaf me mijn verwijsbrief voor de gynaecoloog en vanaf dat moment ging het zo snel.
In oktober lag ik op de operatietafel en werden mijn vermoedens bevestigd.
Ik mag de fijne chronische ziekte endometriose bij me dragen.
Jaren van denken dat ik me gewoon aanstelde etc bleek allemaal af te komen van die ziekte.
Enorme pijnen, vermoeid, veel slapen etc werden ermee bevestigd.
Alles is weg gehaald maar om te zorgen dat het niet terug komt ben ik verplicht aan de pil.
Die 2 dingen + jaren van verdriet van onze ongewenste kinderloosheid hakte er begin november in.
Ik raakte depressief en alles kon me gestolen worden.
Inmiddels loop ik bij een maatschappelijk werker en samen met de mensen die om me geven kan ik dit jaar alsnog met een positief afsluiten.
Omdenken heet dat toch.
Waarom dit mij allemaal moet overkomen blijft een raadsel maar het maakt me tot de persoon die ik nu ben en ik laat het me niet klein maken.
2013 is ook het jaar waarin we moeilijke keuzes hebben moeten maken.
Keuzes die nu achteraf de goede keuzes zijn geweest en waar we geen spijt van hebben.
Ook een jaar waarin ik ook nog vaste klant was bij de kno arts.
Een oor die maar niet wilde stoppen met vervelens doen, ook niet na de operatie totdat die het leuk vond om er even een 10 cm lang stuk gaas in te proppen met antibiotica. Hinderlijk 14 dagen mee gelopen en eindelijk me oor was rustig na 3 jaar.
Ok er zit een kantelpunt aan hihi.
In oktober moest ik voor controle heen Maarja ik vond het gezellig om toen op de operatietafel te liggen dus controle is nog altijd niet geweest met als cadeautje dat het weer begint dus stap 1 voor 2014 is een afspraak maken bij me grote vriend haha.
Zoals elk jaar stonden we dit jaar ook weer stil bij belangrijke data's met mooie en verdrietige momenten.
Zo waren me mannetje en ik in september alweer 6 jaar samen en woonde we in november alweer 6 jaar samen.
Waren we in november alweer 4 jaar getrouwd en bereikte we beide de leeftijd van 28 jaar.
De minder leuke data's laat ik achterwegen, maar zo herdachten we zijn broer die in '96 verongelukte, onze miskramen en andere geliefden die we moeten missen.
Voor 2014 maken we geen voornemens of wensen.
We gaan met de dag leven en zien wel waar het pad ons brengt en wat ons gegund word in ons leven.
Positieve momenten zullen we extra van gaan genieten en negatieve momenten zullen we van leren en meenemen in onze levensles.
We zien vooral in dat we gelukkig zijn met zijn tweeën en dat het goed zo is.
We zullen momenten huilen en rouwen, maar we laten ons niet kisten.
We zijn niet alleen.
En als laatste wil ik de liefde van mijn leven bedanken voor alles wat die voor me doet.
Er komt vaak een hoop op hem af doordat ik vaak ziek ben etc en dat is niet gemakkelijk voor hem.
Lieverd ik ben ontiegelijk trots op je. Er zijn niet genoeg woorden te bedenken om je te bedanken voor alles.
Samen gaan we vanavond met zijn tweetjes knallend dit jaar verlaten en lachen we 2014 tegemoet. Samen gaan we er weer een jaar vol herhinneringen van maken.
Ik hou van je xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten