Maar echt afscheid nemen van een ziekenhuis welke afdeling dan ook lukt niet.
Gisteren mocht ik weer fijn voor controle naar de kno.
Eigenlijk had ik in oktober al gemoeten, maar er kwam even een operatie tussendoor.
Het oor pruttelde weer goed dus zag een nieuwe maand met druppels al in het verschiet.
Hierin had ik geen ongelijk, 30 dagen druppelen en hopelijk is het dan weer rustig. Dat ik een vaste bezoeker blijf bij de kno is 1 ding wat zeker is, maar we proberen samen met de arts te werken naar 1x per jaar ipv elke maand.
Gelijk wilde ik even mijn aanhoudende hoofdpijn bespreken.
Aangezien een pilswitch qua hoofdpijn niet had gewerkt moest ik ineens denken aan wat 2 eerdere kno artsen hadden gezegd.
Ik zou een scheef neusschotje hebben en dus ging deze arts even kijken.
Hij staat heel erg scheef was zijn antwoord.
Je komt in aanmerking voor een medische neuscorrectie.
Grote kans dat je hoofdpijn hier ook vandaan komt.
Nou ik heb maar even gezegd dat ik erover na zou denken.
Het is best een ingreep waar ik de in en outs van ken.
Daarnaast ben ik de laatste jaren voor mij gevoel ook vaak onder het mes gegaan en al die narcose doet ook geen goeds.
2009 was daar de kijkoperatie, 2011 me ooroperatie en in 2013 weer een kijkoperatie. Daarnaast me lichaam flink naar de gallemiese geholpen met jarenlang hormonen en tientallen doosjes mediacatie voor me rotte lijf.
Niet te vergeten de puncties die toch ook wel een aanslag is op me lijf met herstel etc.
Nu opnieuw een operatie zie ik niet zo zitten dus ik ga er maar even een mandje over slapen.
Ik wil heel graag van die dagelijkse koppijn af maar durf ik het aan een operatie aan me neus.
We gaan erover nadenken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten