Dat kleine sprankje hoop wat we denk ik allemaal wel kennen die in de mmm zitten.
Deze maand erop wachten is anders. De hoop is nog groter.
Bij de eerste de beste spotting moet ik die rotpil gaan slikken.
Die zelfde pil die ik jaren slikte om een zwangerschap tegen te gaan en die ik 5,5 jaar geleden in de prullenbak gooide omdat een baby o zo welkom was.
Nu moet ik hem dus gaan slikken om de endometriose te remmen en zo vrij te komen van pijn.
Iets waar ik al jaren van droom.
Dat kleine sprankje hoop wat ons bewegende hield stopt nu ook.
Ik wil er niet aan denken, maar ik kan het niet stoppen.
We wachten onrustig op dat moment.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten