13 juli 2011 werd ik eindelijk geopereerd aan mijn oor.
zo'n 2,5 jaar lang liep ik met een loopoor (ja hij zwaaide telkens) en volgens mijn huisarts destijds was er geen ontsteking niks te zien.
tot eind januari van 2011! ik kreeg een acute oorontsteking en ow men wat heb ik lig krijsenals een klein kind. nooit geweten dat dat zo'n pijn kon doen.
tot overmaat van ramp kreeg ik ook nog eens een allergische reactie op de oordruppels en konden ze vrij weinig voor me doen dan zure druppels geven en een verwijsbrief voor de kno.
elk ziekenhyis belde we af tot we er eentje hadden gevonden die diezelfde week nog tijd had.
de dag voordat ik naar de kno mocht brak het door en nam de pijn gelijdelijk af, maar een kno was nog steeds noodzakelijk.
de zogen me oor leeg, kreeg nieuwe druppels en moest een gehoortest doen.
wat zegt u? een gehoortest? kan u zo ook wel vertellen dat dat oor niet meer werkt zoals he zou moeten.
de uitslag was dan ook geen verrassing, groot gehoorverlies met weinig kans dat het terug komt en dus werd er een ct ingepland.
uitslag: een naar binnen groeiende ontsteking en de enigste uitleg die ik kreeg was dat het mes erin moest maar dat dat pas in juli kon ivm verhuizing van he ziekenhuis.
eindelijk was het juli en ik kon niet wachten op de operatie.
met een hartslag van 70 slagen brachtn ze me onder narcose.
na de operatie voelde ik me natuurlijk minder fijn, maar he he was verholpen. althans dat dacht ik :-(
na 3 maanden begon he gesodemieter opnieuw. elke 4 weken wilde de kno me zien en elke keer weer was he. druppelen, druppelen en nog eens druppelen.
in oktober besloot ik een second opinion aan te vragen en onlangs mocht ik langs komen.
hoppa gelijk actie. een ct werd ingepland en die vond vandaag plaats.
ik kreeg nieuwe druppels tot de uitslag om de troep in me oor te kalmeren.
helaas ging het met het receptje niet zo goed.
ik krijg oogdruppels voor me oor voorgeschreven, dat is heel normaal, maar bij de apotheek kreeg ik neuszalf mee. een klein foutje, maar dat is inmiddels recht geze en morgen krijg ik het juiste recept.
13 december mag ik terug naar de kno en krijg ik de uitslag van de ct scan.
hij wil heel graag me oor beter maken en het liefst met zijn mes in zijn zak maar dat kon dieniet beloven.
en eerlijk gezegt verwacht ik een nieuwe operatie.
hij acht de kans dat en cholasteatoom (goedaardige tumor) weefsel geheel weg gesneden is heel klein en als er weefsel is achter gebleven dat groeit het weer terug.
het tast de 3 aambeelden aan (vandaar gehoor verlies) en als ze er niet op tijd bij zijn dat kan het richting hersenvlies groeien en dan zijn de gevolgen nie al te best, dus hoe dan ook ik had 2 jaar terug niet me oude huisarts alsnog moeten geloven dat er niks gaande was in me oor anders had ik nu niet willen weten hoe het was afgelopen.
op naar 13 december dan maar :
zo'n 2,5 jaar lang liep ik met een loopoor (ja hij zwaaide telkens) en volgens mijn huisarts destijds was er geen ontsteking niks te zien.
tot eind januari van 2011! ik kreeg een acute oorontsteking en ow men wat heb ik lig krijsenals een klein kind. nooit geweten dat dat zo'n pijn kon doen.
tot overmaat van ramp kreeg ik ook nog eens een allergische reactie op de oordruppels en konden ze vrij weinig voor me doen dan zure druppels geven en een verwijsbrief voor de kno.
elk ziekenhyis belde we af tot we er eentje hadden gevonden die diezelfde week nog tijd had.
de dag voordat ik naar de kno mocht brak het door en nam de pijn gelijdelijk af, maar een kno was nog steeds noodzakelijk.
de zogen me oor leeg, kreeg nieuwe druppels en moest een gehoortest doen.
wat zegt u? een gehoortest? kan u zo ook wel vertellen dat dat oor niet meer werkt zoals he zou moeten.
de uitslag was dan ook geen verrassing, groot gehoorverlies met weinig kans dat het terug komt en dus werd er een ct ingepland.
uitslag: een naar binnen groeiende ontsteking en de enigste uitleg die ik kreeg was dat het mes erin moest maar dat dat pas in juli kon ivm verhuizing van he ziekenhuis.
eindelijk was het juli en ik kon niet wachten op de operatie.
met een hartslag van 70 slagen brachtn ze me onder narcose.
na de operatie voelde ik me natuurlijk minder fijn, maar he he was verholpen. althans dat dacht ik :-(
na 3 maanden begon he gesodemieter opnieuw. elke 4 weken wilde de kno me zien en elke keer weer was he. druppelen, druppelen en nog eens druppelen.
in oktober besloot ik een second opinion aan te vragen en onlangs mocht ik langs komen.
hoppa gelijk actie. een ct werd ingepland en die vond vandaag plaats.
ik kreeg nieuwe druppels tot de uitslag om de troep in me oor te kalmeren.
helaas ging het met het receptje niet zo goed.
ik krijg oogdruppels voor me oor voorgeschreven, dat is heel normaal, maar bij de apotheek kreeg ik neuszalf mee. een klein foutje, maar dat is inmiddels recht geze en morgen krijg ik het juiste recept.
13 december mag ik terug naar de kno en krijg ik de uitslag van de ct scan.
hij wil heel graag me oor beter maken en het liefst met zijn mes in zijn zak maar dat kon dieniet beloven.
en eerlijk gezegt verwacht ik een nieuwe operatie.
hij acht de kans dat en cholasteatoom (goedaardige tumor) weefsel geheel weg gesneden is heel klein en als er weefsel is achter gebleven dat groeit het weer terug.
het tast de 3 aambeelden aan (vandaar gehoor verlies) en als ze er niet op tijd bij zijn dat kan het richting hersenvlies groeien en dan zijn de gevolgen nie al te best, dus hoe dan ook ik had 2 jaar terug niet me oude huisarts alsnog moeten geloven dat er niks gaande was in me oor anders had ik nu niet willen weten hoe het was afgelopen.
op naar 13 december dan maar :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten