maandag 10 september 2012

Eindelijk het verlossende woord

Het duurde even en je wordt heen en weer geslingerd in emoties.
Je weet zelf dat het niet zo is en als dan een kliniek ook in twijfel slaat wakkeren ze iets bij je aan.
Mijn emoties bestonden uit verdriet, woede, agressie en sprankjes hoop die voorbij kwamen vliegen.

Eindelijk daar was dan het telefoontje.
Ook de gynaecoloog spreekt van een niet zwangerschap en ik mag stoppen met de utrogestan en de 1 maal daags 2x estradiol.
Wachten op een goede bloeding en dan 1 maal daags 3x estradiol en op cyclus dag 9,10 of 11 weer terug voor een echo en kunnen we in principe gelijk verder.

Ene kant zou een maandje off lekker zijn maar andere kant me lichaam is nu gewend aan die zooi dus waarom niet doorgaan.

De spanning van de afgelopen dagen en vooral vandaag komen er nu goed uit.
Tranen biggelen over de wangen en dat is dan nog niet eens van de teleurstelling van geen zwangerschap, maar de spanning die er was en hoe we van hut naar her werden gegooid in onze emotie.

Ik gun dit zo helemaal niemand.
Ongewenst kinderloos is al zwaar en de behandelingen zijn verdomd zwaar maar de hoop en vrees waarin je heen en weer geslingerd wordt bij onduidelijke uitslagen zijn killing en niet te dragen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten