Vervolg cryo 2

Natuurlijk kan het bij ons nooit normaal gaan.
Nadat ik Zondag 6 Februari ongesteld was geworden was voor mij het sprookje gewoon voorbij.
Ik heb 1 dag verdriet en de volgende dag pak ik alles weer op en ga verder.
Op de 1 of andere manier ben ik afgelopen Dinsdag gaan testen en waarom? Geen idee! Dit doe ik anders nooit.
Ik was nog niet klaar met druppelen of de test was al positief.

Zoals jullie zien kan ik er niet om heen en is die echt positief.
Ik raakte wel gelijk in de stress en ben de volgende morgen "afgelopen woensdag" de kliniek gaan bellen en mocht die middag nog langskomen voor een echo.
Ik hield duidelijk in mijn achterhoofd dat ze niks zouden kunnen zien maar wat er die middag gebeurde hadden we allen niet verwacht.
Op de echo was idd niks te zien, alleen verdikt baarmoederslijmvlies en een follikel van 13 mm en mijn positieve test die ik hem had laten zien werd eigenlijk niet naar gekeken.
Met een lach werd er gezegt dat ik vrijdag terug moest komen voor een follikelmeting en dan zou er voor na het weekend een terugplaatsing worden ingepland van mijn laatste 2 cryo's.
Mijn man en ik zaten er verslagen bij, pakte de status en liepen naar de balie om een afspraak te maken.
In de auto gaat dan het balletje rollen. Ik wil helemaal geen terugplaatsing want dat voeld niet goed.
Voel me niet zwanger maar deze test zegt toch iets.
Na deze woorden hebben we mijn oude ziekenhuis gebeld waar ik onder behandeling was voor IUI en legde het verhaal uit.
Er werd meteen gezegt dat ze met mogelijk 5 weken zwangerschap nog niks kunnen zien en dat follikelgroei bij velen gebeurd die zwanger zijn en met name bij vrouwen die hormonen hebben gebruikt, ookal is dat alweer maanden geleden.
Mijn lichaam blijft LH aanmaken en dus willen ze 28 Maart een echo maken.
Hier was ik al blij om dat hun me wel serieus namen maar 28 Maart is nog zover weg en nog altijd was er niemand bereid om bloed af te nemen want dat geeft een duidelijk beeld over of mijn gevoelens waarheid zijn of niet.
Einde van de middag heb ik mijn huisarts gebeld en de situatie uitgelegd en mocht de volgende morgen, vandaag dus, langskomen voor een urinetest en eventuele bloedtest.
Ik vanmorgen in een potje geplast en meegenomen en had mijn test ook meegenomen.
We waren bij het inloopspreekuur en was al snel aan de beurt.
We lieten de test zien en hij wilde geen urinetest meer doen maar direct bloed laten prikken en ook hij herhaalde nog eens dat met 5 weken mogelijke zwangerschap er niks te zien is en dat follikels gewoon kunnen blijven groeien.
Als ze klappen kan je vocht krijgen in je eileiders en daar kan je buikpijn van hebben maar is geen gevaar.
Ik wil niet direct zeggen dat ik nu op een roze wolk zit. Ik weet niet wat ik meer voel en/of denk want we worden van her naar der geslingerd in emoties.
Einde van de middag mag ik bellen voor de uitslag en zit nu ook op hete kolen wat zenuwen betreft.


----------------------------------------------------------------------------


Onzekerheid heeft plaats gemaakt voor vreugde. 
Om 15.30 heb ik de huisarts gebeld en de uitslag van het bloed was positief.
Ik heb een hcg waarde van 276 en ben dus zwanger.
Zo onwerkelijk maar ben zo blij dat ik me gevoel gevolgt heb.
Vermoedelijk ben ik nu 5 weken en 4 dagen zwanger.
Morgen wil de kliniek ons toch zien na een boos telefoontje van mijn man en zullen ze me uitgebreid onderzoeken maar ik ga ook zeker een klacht neerleggen.
Zodra ik weet hoever ik ben zal ik mijn banner even aanpassen en uiteraard mijn complete site.
-----------------------------------------------------------------------------------------------

En terug de onzekerheid in.

 

Nou we worden van het ene uiterste in de andere gegooid.

Vanmorgen echo gehad en niks te zien.
Urine "zwangerschaps" test na 4 minuten positief (iets lichter als die van mij)
Conclusie van de arts een miskraam.
Had wel wat bruine afscheiding afgelopen nacht maar verder niks raars.

Ik snap het gewoon niet.

Er is nu ook bloed afgenomen maar omdat ik bij een kliniek zit wordt het gestuurd naar een ziekenhuis en aangezien het weekend voor de deur staat krijg daar maandag pas de uitslag van.

Ik hou gewoon voor dat het een miskraam is want ik weet het niet meer.
Er is verder ook niet gesproken over wat als ik geen bloed ga verliezen dus leef in onzekerheid.

----------------------------------------------

Eindresultaat.

Helaas vanmiddag de uitslag gehad van het HCG en deze was gedaald tot 130 dus ze hadden gelijk en het is een miskraam.
Heel het weekend heb ik geprobeerd in mijn achterhoofd te houden dat het fout zou zitten maar de klap komt zo hart aan en momenteel ben ik ook kapot van verdriet.
We moeten dit gaan verwerken en vol goeie moed naar de toekomst kijken.
Volgende maand proberen we het gewoon nog een keer.