zaterdag 15 januari 2011

Cryo 1


START CRYO
15-01-2011 1e follikelmeting
19-01-2011 2e follikelmeting
22-01-2011 3e follikelmeting
26-01-2011 Pregnyl 5000
31-01-2011 Terugplaatsing 2 embryo's
06-02-2011 Menstruatie begonnen
CRYO MISLUKT

Nadat we 2 maanden even niet bezig waren geweest met zwanger worden mochten we in Januari 2011 wee gaan starten.
De wachtmaanden waren ons goed af gegaan.
De eerste maand was een verplichte maand en die daarop volgde hadden we zelf besloten om van onze kerst te kunnen genieten, maar die verhalen zijn natuurlijk terug te lezen in het vorige dagboek deel.
15 Januari mochten we langs komen voor onze eerste follikelmeting in deze cryocyclus.
Ook mochten we zelf een beslissing nemen of we 1 of 2 embryo's zouden terugplaatsen en deze beslissing was wederom snel gemaakt.
We wilde graag 2 embryo's laten terugplaatsen.
Het is geen garantie om een tweeling maar zou natuurlijk wel heel mooi zijn en omdat ik van mening was dat mijn lichaam het makkelijk zou aankunnen aangezien ik nog jong ben en geen lichamelijke problemen heb zag ik geen gevaar.
Ook hadden we hierbij het gevoel dat we meer kans zouden hebben.
Gelukkig hoefde ik deze maand ook geen medicatie te gebruiken dagelijks alleen een pregnyl voor het opwekken van de eisprong de rest zal allemaal plaatsvinden in mijn natuurlijke cyclus.
De meting zag er goed uit, had een mooi opgebouwd laagje slijmvlies en er zat 1 follikel met een grootte van ongeveer 11 mm.
De 2e follikelmeting was wederom goed, het baarmoederlsijmvlies groeide goed en de follikel kreeg al een mooie formaat.
De laatste follikelmeting op 22 Januari was het slijmvlies dik genoeg om de Terugplaatsing in te gaan plannen.
26 Januari moest ik 1 maal pregnyl 5000 spuiten en op 31 Januari mochten we naar Genk toe om de 2 embryo's terug te laten plaatsen.
Naar die datum toeleven was zenuwslopend want die ochtend konden we pas bellen om te horen of de terug plaatsing door zou gaan en of de embryo's te ontdooiing zouden hebben overleeft en ook zouden we dan een tijdstip door krijgen.
Die ochtend belde mijn man naar hun toe en alles ging door ik was door het dolle heen.
De terugplaatsing ging moeizaan de gynaecoloog kon niet in de baarmoeder komen en heeft de beruchte tang moeten gebruiken om de embryo's te kunnen terugplaatsen.
Heb de 2 dagen daarna wat bloedverlies gehad.
De overige dagen waren slopend niet alleen van de spanning maar had ook dagelijkse buikkrampen tijdens het staan en lopen en lag daarom dus ook het liefst op de bank of zat ik het liefst.
Wat wij niet hadden verwacht is dat dit sprookje wel heel snel afgelopen was.
6 Februari werd ik al ongesteld en het was niet zomaar een bloeding maar gewoon een echte menstruatie.
Op dat moment begon ik terug te denken op hoe de maand was verlopen.
Bij het laatste bezoekje had ik al aangegeven dat ik heel vaak een eisprong heb bij 16 mm maar de gynaecoloog hield vol dat dat deze maand niet mogelijk was en ik echt pas 26 Februari de pregnyl moest spuiten, echter heb ik die zondag daarvoor al mijn eisprong gevoeld en doordat de verpleegkundige had gezegt dat dat niks uitmaakte heb ik er verder niet aan gedacht.
Ik heb 7 Februari 's ochtends gelijk gebeld met de vraag hoe zo'n cryo nou daadwerkelijk in elkaar zit en zoals ik zelf eigenlijk ook al wist wordt de leeftijd van de cryo opgeteld bij de eisprong en dan terug geplaatst.
De embryo's waren dus te laat geplaatst waardoor ze geen moment kans hebben gehad om in te nestelen.
Op dat moment was ik niet alleen verscheur dvan verdriet maar ook van woede en boosheid.
Bovenaan mijn status staat dat ik een vroege eisprong heb en nog is er niet naar gelezen en zijn er 2 embryo's gewoon zo weg gegooid.
De assistente vond het verschrikkelijk en kon me mijn woede heel goed voorstellen.
Helaas moest ze ook mededelen dat ik wederom weer een maand moest wachten voordat ik verder mocht maar ze stelde wel evaluatiegesprek voor om dit voorval te bespreken en ervoor te zorgen dat dit niet nogmaals gebeurd.
Hier ben ik natuurlijk niet mee geholpen en heb ik mijn 2 pontentiele wondertjes niet mee terug maar nog een keer dit mee maken kan ik niet dragen.
De woede neemt langzaam af maar het verdriet zit nog diep.
Hopelijk mogen wij in Maart 2011 positief beginnen en me teen positief afloopt

Geen opmerkingen:

Een reactie posten