Toen ik in januari 2008 stopte met de pil begon ik een maand later in februari pijn te krijgen in me schouder, nek en arm.
Ik dacht toen dat er een spier of zenuw bekneld zat en dat ontspanning de pijn veroorzaakte.
We waren op vakantie dus dat verklaarde het voor mij.
Terwijl er een maand voorbij ging zakte het niet en leek het steeds erger te worden dus besloot toen naar mijn huisarts te gaan. Ze gooide het op mijn spieren en ik moest naar de fysio toe.
Er werd gekneed en gekraakt en het werkte niet.
Inmiddels kreeg ik als pijnstilling tramadol omdat paracetamol niet hielp maar ik werd er alleen wat duf van de pijn daarintegen bleef aanhouden.
Ik stapte na een jaar terug naar de huisarts en die durfde uit te spreken dat het tussen me oren zat.
Tussen me oren, pardon! Ik lag 's nachts te janken in me bed en kon niet meer normaal functioneren.
Ze besloot me een verwijzing te geven voor mensendieck.
Er werden wat dingen duidelijk maar de oorzaak werd niet gevonden.
Er werd vast gesteld dat ik hypermobiel ben in me nek en armen en dat ik een kleine vergroeiing had in mijn rug.
Niks had effect op me pijn en dus stond ik nog altijd met lege handen.
Tussen het 2e en 3e jaar van de pijn besloot ik weer naar mijn huisarts te stappen en er werd besloten om me naar een orthopeed te sturen.
Deze man kon ook niks vinden en schreef zwaardere medicatie voor. Moest het met melk innemen en maagbeschermers. Hier had ik dus echt geen zin in en toen bleek dat die niet hielpen stopte ik er ook mee.
Ik had geen zin meer in zoeken naar de pijn en richte me verder op mijn kinderwens.
De pijn hield stand en ging opschrijven wanneer het begon en wanneer het zijn piek bereikte en weer afzwakte.
Er zat een patroon in.
Ik zocht op internet op de symptomen en kwam op de website van stichting endometriose terecht.
Niet alleen de pijn kwam overeen met endometriose ook de hevige menstruatie elke maand en de pijnen die daar bij komen kijken kon daarmee in verband staan.
Ik was Inmiddels na een fout van mijn huisarts over gestapt naar een nieuwe huisarts.
Ik vertelde hem over de pijn en het patroon en waar ik aan dacht, maar hij vond dat ik naar een neuroloog moest. Ok prim, maar de neurolog vond niks en stuurde me weer door naar een orthopeed.
Deze maakte een foto van mijn schouder en dat toonde niks aan dus stond weer met lege handen.
Met mijn man had ik het er erover en we wisten het niet meer.
Ik starten me 2e en later me 3e punctie en probeerde de pijn zoveel mogelijk te negeren.
Toen ik in aug/sep 2012 1 van me laatste cryo's kreeg terug geplaatst en die mislukte kon ik de pijn niet meer negeren. Het leek heviger en heviger te worden en na 5 jaar pijn wilde ik niet nog langer leven met pijn waarvan we niet weten waar het vandaan komt.
Weer ging ik naar mijn huisarts en ik kreeg lyrica voor geschreven en hij wilde dat ik een foto van mijn nek liet maken omdat die nu dacht aan een nek hernia.
Foto uiteraard negatief maar de lyrica werkte en voor het eerst sinds 5 jaar was ik pijnloos en kon ik functioneren.
Er zat echter 1 addertje onder het gras en dat was dat ik absoluut niet zwanger mocht worden tijdens het gebruik van deze medicijnen.
Nu wilde we al pauze inlassen, maar dat dat bepaald word door de huisarts was toch wel even slikken.
Achteraf zijn we er blij mee.
Ongeveer 1 à 2 maanden geleden kwam de pijn weer door de pillen heen.
Ik belde de huisarts maar hij wilde het niet ophogen omdat de pijn maar een dag of 6 duurde.
Echter een maand later kwam het in alle hevigheid terug en zat ik 's nachts weer wakker.
Afgelopen vrijdag ging ik dus maar weer naar de huisarts.
Hmmm er zat een vervanger.
Ik vertelde hem over de pijn en over mijn vermoeden betreft endometriose. Dat de pijn in mijn schouder kan komen van zeldzame endometriose aan het middenrif.
Maar o nee dat kan absoluut niet volgens hem, dat bestaat niet. Nee ik stuur u naar een orthopeed.
Maar huisarts ik en al 2x bij een orthopeed geweest en een keer bij een neuroloog en bij de fysio en mensendieck en niemand die vond iets en 9 van de 10 medicijnen sloegen niet aan.
Maar nee het werd de orthopeed.
Het weekend dacht ik erover na en nee ik laat niet weer de kaas van mijn brood eten. Ik heb een gevoel en ik wil dat daar naar gekeken word.
Ik belde afgelopen maandag de huisarts en legde hem alles uit hoe het ging bij de vervanger.
Hij zei dat ik had gevraagd om een verwijsbrief voor de orthopeed. Ik zeg wat! Nee absoluut niet ik heb gevraagd om een verwijsbrief voor de gynaecoloog gespecialiseerd in endometriose.
En zomaar zegt hij ineens. Meisie bel de orthopeed maar af en maak maar een afspraak bij de gynaecoloog en ik stuur je de verwijsbrief toe.
Wow wow wow. Ik kon t niet geloven. Eindelijk werd ik gehoord.
Als het niet is wat ik denk ook prima, maar ik moet mijn gevoel volgen en eindelijk kan ik dat doen.
7 juni om 10:00 word ik verwacht bij de gynaecoloog en ik kijk er een keer naar uit.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat je altijd je gevoel moet volgen.
In mijn leven bij huisartsen heb ik zo vaak tegen een muur gelopen.
Ik had buikpijn en er werd telkens gezegd dat ik me aanstelde (ik was 15) maar bleek een dikke darm ontsteking te hebben.
Ik had oorpijn maar volgens mijn huisarts was er niks aan de hand. 2 jaar later werd ik geopereerd aan een goedaardig gezwel in mijn gehoorgang die als hij doorgroeide voor hersenvlies ontsteking had kunnen zorgen. Het is verholpen maar ben een groot deel van me gehoor kwijt. En nu dan me schouder.
Dus luister altijd naar je gevoel en volg die. Huisartsen zijn te makkelijk tegenwoordig en het lijkt wel dat ze niet meer willen zoeken.
Jeetje meis, ik schrik van dit bericht dat er keer op keer niet naar je geluisterd werd. Van je oor wist ik, dat is inderdaad ook zo raar gelopen. Ik hoop dat ze er nu snel achter zijn wat het nu is en dat er een oplossing voor zal zijn. Ik duim voor je dat je op 7 juni meer te weten komt.
BeantwoordenVerwijderen